Verzinkte carrosserie, licht, in de juiste uitvoering best een sjieke verschijning. Als Quatro heeft de 80 achterwielaandrijving. Nostalgie: ik heb in 2.3E uitvoering minstens 250.000km gereden.
Grootste nadelen: de meeste exemplaren zijn voorwiel aangedreven, wat onhandig is. Ze zijn maar relatief kort geproduceerd, dus zeldzaam. Misschien zijn ze ook wat braaf.
Rationeel zijn het ruime, deugdelijke auto's, emotioneel vind ik het een van de mooiste stations die ik ken. Met de herkenbare dubbele koplampen en het fantastische interieur. Belangrijk nadeel is dat ze zeldzaam beginnen te worden en daarmee duur. Een ander nadeel is dat ik denk dat de auto er niet beter van wordt als ik de 6-in-lijn er uit sloop.
De Mercedes W123 (technische benaming) zou de beste auto ooit gebouwd zijn. Dat is flauwekul, want dat is Mercedes 190 (baby benz) waarbij ze bang waren voor reputatieschade. Desondanks is deze S123 (W was de sedan, S is de station) een auto waar ik warme herinneringen aan koester. De achterbank waar je op zit, alsof je thuis bent, de wieldoppen in kleur van de carrosserie of zoals op deze foto de kroonkurk-velgen. Ik kan me ook voorstellen wat ik met deze auto kan doen om hem veel beter te maken.
Rationeel: er zijn er relatief veel van gebouwd en ze zijn extreem degelijk. Voor de auto zijn veel onderdelen te krijgen en bestaan veel clubs met expertise. Belangrijk nadeel is dat ze de luchtweerstand van een baksteen hebben.